UNIT 7:           PENGURUSAN

7.1          PENGURUSAN SISTEM FAIL.

Komoditi utama bagi satu sistem komputer adalah maklumat.  Aturcara 

sistem,  penterjemah,  utiliti,  pengawal dan kerja pengguna sama ada ianya di dalam bentuk aturcara sumber,  kod objek atau gabungan data,  semuanya adalah sebahagian dari keseluruhan maklumat yang perlu diproses dan disimpan oleh sistem komputer.

7.2       Objektif Pengurusan Fail.

Ø  Membenarkan fail dicipta dan dipadam.

Ø  Membenarkan fail dibaca dan ditulis.

Ø  Menyediakan pengurusan ruang ingatan sekunder (di luar pengetahuan pengguna).

Ø  Merujuk fail dengan nama simbolik. (pengguna tidak perlu tahu kedudukan fizikal fail)

Ø  Melindungi fail daripada kecacatan system.

Ø  Membenarkan perkongsian fail tetapi juga melindungi fail daripada dicapai oleh penggu          na yang tidak berkenaan.

Ø  Transmisi di antara ingatan utama dan sekunder.

7.3  KONSEP DAN REKABENTUK

7.3.1 Direktori Fail

Masalah yang utama dalam pengurusan fail adalah untuk memetakan nama fail kepada lokasi fizikalnya dalam peranti fail.  Penyelesaian bagi masalah ini dapat dicapai dengan menggunakan direktori fail

Terdapat tiga jenis direktori :

1.    satu paras

2.    dua paras

3.    multi-paras

Tiap-tiap pengguna akan disediakan dengan satu direktori fail pengguna (DFP). 

Maklumat-maklumat yang disimpan dalam DFP ialah :

1.    nama-nama fail

2.    lokasi fizikal fail di dalam peranti fail

3.    jenis-jenis fail

4.    maklumat-maklumat pemeliharaan

5.    maklumat-maklumat pentadbiran (masa terakhir fail dikemaskinikan)

7.3.2    Peranti Fail  

Fail disimpan dengan menggunakan storan bantuan.  Storan bantuan yang boleh menyimpan fail dikenali sebagai peranti fail.  Beberapa contoh peranti fail ialah pita bermagnet,  cakera floppi,  cakera lembut dan drum.  Dalam peranti fail,  terutamanya peranti bait seperti pita bermagnet,  fail disimpan sebagai gabungan bait-bait tersebut secara berturutan dimulakan dengan satu pemula fail.

7.3.3        Storan Fail

Satu fail biasanya menggunakan lebih daripada satu blok storan bantuan.  Ini bererti beberapa blok perlu dirantaikan untuk membentuk satu fail.  Tiga cara yang boleh digunakan :

Ø  Blok Berpaut

Ø  Peta Fail

Ø  Indeks Blok

7.3.4       Blok Berpaut

Penggunaan blok berpaut bermakna setiap blok yang digunakan untuk membentuk satu fail dihubungkan antara satu dengan lain dengan menggunakan satu penunjuk.  Penunjuk bagi fail tersebut dalam DFP akan dihubungkan kepada blok pertama di dalam suatu rantaian.

           

Masalah bagi cara ini ialah banyaknya capaian cakera yangperlu dilakukan bagi mencari akhir fail seperti hendak menghapuskan fail,  perlukan maklumat yang jelas mengenai kedudukan awal dan akhir fail.

  

7.4          Organisasi Ingatan Sekunder

Peta Fail

Penggunaan cara ini adalah hubungan di antara blok-blok yang membentuk fail direkodkan dengan menggunakan peta fail yang biasanya dikenali sebagai jadual penyediaan fail (JPF).  Penunjuk bagi fail di dalam DFP akan dihubungkan kepada lokasi di dalam peta fail yang mewakili blok pertama yang digunakan untuk membentuk fail tersebut.  Blok akhir dinyatakan dengan menggunakan penunjuk kosong.

Indeks Blok

          Cara yang ketiga adalah menghubungkan semua blok yang digunakan kepada indeks blok.  Penunjuk fail     dalam DFP akan dihubungkan kepada indeks blok tersebut

Struktur Inode

Inode berada di dalam keadaan statik di dalam cakera dan kernel akan

menyimpannya di dalam ingatan utama apabila fail itu perlu digunakan bagi sesuatu proses semasa.  Inode cakera ini mengandungi maklumat-maklumat berikut :

1.   identiti tuanpunya fail

2.   jenis fail

1.    Kebenaran capaian fail

2.    Masa fail dicapai

3.    Bilangan pautan fail

4.    Jadual kandungan alamat cakera bagi fail

5.    Saiz fail

Inode ingatan utama pula mengandungi maklumat-maklumat tambahan yang berikut :

1.   status inode

2.    nombor peranti logikal bagi sistem fail yang menyimpan fail berkenaan.

3.    Nombor inode

4.    Penunjuk kepada inode lain

5.    Bilangan rujukan